Teotihuacan, oftewel ‘Stad van de Goden’ of ‘De plek waar goden gemaakt worden’, is een oud ceremonieel centrum, één van ’s werelds belangrijkste uit pre-Spaans-Amerika vanwege zijn meesterlijke stedelijke ontwerp, monumentale architectuur en sterke politieke en religieuze invloed op andere steden; het is ook één van de meest bezochte archeologische plekken en waardevolste schat van Mexico. Teotihuacan bevindt zich in de gemeente van San Juan Teotihuacan in het oosten van Mexico City en is onderdeel van de Werelderfgoedlijst van UNESCO sinds 1987. Door de tijd heen heeft Teotihuacan zichzelf een voorbeeld gemaakt van beide architecturale stijl in Mesoamerica als mystiek centrum waar, volgens pre-Spaanse volgers van spirituele tradities, elke 21ste van maart sterke kosmische krachten ontstaan die verspreidt worden over vier punten wat de ideale tijd geeft om de energie van het menselijk lichaam te vernieuwen.
De Teotihuacaanse cultuur vond zijn bestaan in het vroege Christelijke tijdperk en had zijn hoogtepunt tussen de derde en vierde eeuw; de omgeving was verlaten, geplunderd en verbrandt rond het jaar achthonderd. De oude metropolis had een hoofdweg genaamd ‘De weg van de doden’, waarop grootse ceremoniële, sociale, civiele bouwwerken en gezinswoningen gebouwd waren, waarvan vele nog steeds versierd zijn met de kostbare muurschilderingen. De weg loopt van noord naar zuid en kruist het centrum van het archeologische gebied, is vier kilometer lang en veertig meter breed en verbindt het fort met de ‘Square of the Moon’. Hier zijn de koninklijken piramiden van de zon en de maan gevonden waar een geschatte zeventien eeuwen geleden een bouwopdracht voor is gegeven. Vergelijkbare interessante bouwwerken en sculpturen zijn de tempel van Tlaloc, de tempel van Quetzalcoatl, het paleis van Quetpapalotl, het paleis van de Jaguars en de omringende wijken van Tetitla, Tepantitla, Zacuala, Yayhualco en Atetelco.
Op het zuidelijkste punt van het ceremoniële centrum staat het fort. Het was gebouwd rond tweehonderd jaar voor Christus als een vierkant met een uitbreiding van vierhonderd meter. Hier kunt u de belangrijke religieuze gebouwen zoals de Tempel van Quetzalcoatl, vernoemd naar de gelijknamige god, vinden. Op de gevel van dit wooncomplex bevinden zich slangenhoofden, schelpen en waterslakken. Ook verwijzingen naar Tlaloc, de god van het regen, en Quetzalcoatl of ‘Gevederde serpent’ zijn aanwezig. In het midden van alle ruïnes staat de piramide van de zon welke tussen het eerste en 150ste jaar na Chr. gebouwd is. Onder deze piramide zit een natuurlijke grot en de piramide zelf is 63 meter hoog en heeft een vierkante ondergrond van 222 x 225 meter. 
De voorkant van het gebouwd bevindt zich aan de westkant en er zijn trappen die naar het toppunt leiden. De piramide van de maan kunt u aan het noordelijke einde van de ‘Weg van de doden’ vinden (bouwjaar: tussen één en 170 jaar na Chr.). Het heeft ook een vierkante ondergrond, maar is geheel kleiner met afmetingen van 150 x 120 meter en een hoogte van 42 meter. Voor de piramide staat een ongebruikelijk gebouw welk huis geeft aan 10 kleinere schrijnen en heeft een kleine aangebouwde piramide.
Het paleis van Quetzalpaplotl staat ook bekend als ‘Het paleis van de vlinders’ en is waarschijnlijk het meest luxueuze gebouw uit het gebied. Het gaf onderdak aan een bekend en invloedrijke persoon. Ook dit gebouw is uitbundig versierd met goed bewaarde muurschilderingen, hiervan was vooral de rode kleur een favoriet onder de bevolking. De lagere gedeeltes van het gebouw behielden hun originele kleur. Een binnenplaats, genaamd ‘Binnenplaats van de Jaguars’ vanwege de overblijfselen aan de muur duidend op de katachtige, was, en is ook aanwezig. Gedeelde meningen zijn er over andere versieringen aangezien er gedacht wordt dat deze beschrijvingen voor rituelen voor het maken van regen kunnen zijn. Rond 450 à 650 
voor Chr. zou het paleis zijn gebouwd. Binnen deze zone zijn er ook archeologische museums en onderzoekscentra zoals het ‘Center for Teotihuacan’s’, gewijd aan de studie naar de Teotihuacaanse cultuur en de promotie van toerisme. Het ‘Museum Manuel Gamioque’ met tijdelijke tentoonstellingen, een zaal, een bibliotheek en tweeduizend voorwerpen waarvan vooral landkaarten en archeologische projecten is ook aanwezig. In het museum is het mogelijk om werken uit obsidiaan (vulkanisch glas), keramiek, schelpen en botten gemaakt door de oude inwoners te bekijken. In het Teotihuacan’s schilderijen museum kunt u veel muurschilderingen die tijdens de opgravingen zijn gered over rituelen, ceremonies, goden en fragmenten van het dagelijkse leven bekijken. Het Teotihuacan Cultuur Museum laat de verschillende stadia’s van ontwikkeling van de Teotihuacaanse cultuur in de stad zien. Ook een model van de omgeving op schaal is hier te bezichtigen.
In het dorp van San Juan Teotihuacan en zijn omgeving zijn er verschillende markten en winkels die allerlei soorten voorwerpen verkopen: figuren gemaakt uit obsidiaan, tinwerken en figuren uit klei die meestal betrekking hebben tot de oude pre-Colombiaanse goden. Op dezelfde plek is elke maandag een markt waar, naast het proeven van heerlijke culinaire kunstwerken, het ook mogelijk is om handgemaakte voorwerpen en souvenirs om deze prachtige plek te herinneren te kopen.
Foto's zijn gemaakt op 14-12-2009
door Diana Navarro and Diego Voors